अन्त्यमा...

शायद जान चाहेको ठाउँको
ठेगाना बताएनन् कसैले
स्वतन्त्रता थियौ खोजेको
तर बुझेनन् कसैले

कागज सरी जलायौ
खरानी सरी मेटायौ
गयौ तिमी टाढा
छोडेर संसार सारा

जीवनलाई त त्याग्यौ
छोड्यौ तिमीले साथ
अस्तित्व नै मेटायौ
तर बाँकी भए तिम्रा याद

पुराना दिन जब सम्झिन्छु
तिम्रा चाहना, तिम्रा इच्क्षा तिम्रा आकांक्षा
आउछन् आँखा अगाडि मेरा
शायद हिम्मत नहारेको भए गर्नेथ्यौ सबै पुरा

तिमी जहाँ छौ, जे गर्दै छौ
शायद खुशी छौ
जुन शान्ती को खोजीमा हिंडेथ्यौ
शायद तिमीले भेट्यौ

तिमीले रोजेको दुनियाँमा
शायद रमाउदै छौ तिमी
खुशी र शान्तीले कहिले साथ नछोडोस्
यही छ मेरो शुभकामना...


   

जीवन एक रङ्मन्च

जीवन को यो रङ्मन्च मा
नाटक ठानेर सबै कुरालाई
मनमा कैयौ पिडा बोकेको भएपनी
मुस्कुराउदै हिड्छु खुशीका क्षन नभएपनी

दिन बित्दै गए
अरु दिन थपिंदै गए
थुप्रिदै गए अरु नाटक
जे होस्, फेरी फर्किनु नपरोस तेही ठाउँ, गर्न तेही नाटक

जीवनले हैन, संसारले हैन
यहाँको चलनले सताए झैं लाग्छ
फूलको सुबाश लिने क्रममा
अनेकौं काडाबाट घोचिए झैं लाग्छ

संसारलाई के बिरानो भन्ने
अंधेरीमा आफ्नै छायाले साथ छोडेपछी
अर्को दिनको सुरुवात संगै बिहानी आउंछ
छांया  संगै आफु पनि तयार हुन्छु
जीवनको रङ्मन्चमा नाटक गर्न ........

लैजाउ न...

टाढा लैजाउ मलाई
कतै टाढा लैजाउ
यो कोलाहल बाट टाढा
यो हल्ला बाट टाढा
जहाँ कोही छैन
जहाँ यादले पच्छ्याउंदैन
हुन्छु त केबल म
र शान्ती मेरो मनमा।।। 

सकिन मैले

तिमीले गाएको मिलनको गीत
कहिले मुटुमा गाढियो  थाहै भएन
धड्कन सँगै गुन्जिए हरपल
तिम्रो उपस्थिती नभएको पत्तो नै भएन
मिलनको चाहना नगरेको भएपनी
कहिले माया बसेछ चालै भएन

मुटुमा बस्यौ तिमी
तर तिमीलाई शायद रोक्न सकिन
मुटुमा लेखे तिम्रो नाम
तर तेस्लाई शायद छाप्न सकिन

चाँदको शितलतामा हराउंदै
महसुस गर्छु तिम्रो माया
शुन्य रातको स्तभ्दतामा डुब्दै
तिमीलाई खोज्ने प्रयास गर्छु म

तर झन दुर्लभ हुँदैछौ तिमी
झन झन टाढा हुँदैछौ तिमी ..............................